دلباختگان بی نام شهر من

از زبان اسماعیل یوردشاهیان

دلباختگان بی نام شهر من  رمانیست متفاوت . من الگوی نوشتن و فرم روایت آن را  از آثار کلاسیک ایران بخصوص از کلیله ودمنه گرفته و دگرگون کرده وبه طرز  نوینی ارائه داده ام. هدفم این بود که سبک وفرمی مستقل بنام رمان ایرانی ارائه دهم .

اگر توجه کنید هر فصل آن حکایتی متفاوت ومستقل است. مثل نمایشگاه نقاشی  ست که هر یک از تابلوها موضوع، سبک وزبا ن خا ص خود را دارد ام ا با پیوستن  موضوع آنها کل موضوع نمایشگاه شکل می گیرد. دلباختگان بی نام شهرمن چنین  ساختاری دارد ...

رمانی چند صدایی و چند زمانیست. چون مینیاتوریست که در آن  هم دیالوگ هست هم شعر، هم آواز، هم موسیقی و هم حکایت لایه به لایه با لحن  وزبان متفاوت و سوژه وداستانهای متفاوت. گاه رئال است گاه سورئال ونهایتا رمانی  ست منسجم از حکایت یک شهر بعنوان سنبل یک سرزمین در طول یک قرن و تغییر  وتکامل خانواده و جامعه و عشق و دلباختگی.

یکی ازویژگیهای مهم این رمان این است که خواننده از هرقسمت آن شروع کند به  حقیقت رما ن دست خواهد یاقت . بخصوص از فصل چهارده به بعد که موضوع رمان  از میان حکایتهای متعدد که در فصل فصل رمان نقل شده خودرا عیان می کند.

تلاش من ارائه یک اثر متفاوت ونه با سبک متفاوت بود امیدوار م خوانندگان از  مطالعه آن لذت ببرید ...

---