امروزه برای آموزش اجرای مبانی موسیقی شیوه های چند در ایران رایج است و معلمان دروس به اصطلاح سلفژ و دیکته موسیقی با بهره گیری از تعداد معدودی کتاب و جزوه خارجی به آموزش هنر جویان موسیقی می پردازند. این شیوه های آموزشی به دلیل طولانی بودن زمان آموزش آنها و نیز عدم ارائه کلید کار هیچ کاه نتوانسته اند ارتباط درستی با هنور جویان برقرار کنند. به عبارت دیگر آموزش این درس اصولی و زیر بنایی موسیقی از طریق شیوه های موجود نتوانسته است اعتماد و اطمینان اجرایی لازم را در تعداد بسیاری از فراگیرندگان انی هنر برای سرایس و یا تربیت شنوایی به وحود آورد.

روش نوین آموزش این کتاب حاصل پژوهش و تحقیقات نگارنده از سال 1352 به بعد است که نخست به صورت تئوری تدوین شد و از حدود سال 1360 تا کنون توسط وی تدریس شده است.